Królestwo Gondoru zostało założone razem z królestwem Arnoru przez Elendila  w 3320 DE po zatopieniu Númenoru. W czasie Wojny o Pierścień Gondor leżał na południe od Rohanu i na zachód od Mordoru, nad Zatoką Belfalas, jednak w czasach swojej największej świetności, które przypadają na jedenasty wiek Trzeciej Ery, rozciągał się od Pól Celebrantu na północy do Umbaru na południu i od Morza Rhûn na wschodzie po Gwathló  na zachodzie.

Królowie z rodu Anáriona władali Gondorem do roku 2050 TE, kiedy to zaginął ostatni król Gondoru z tej linii, Eärnur. Od tego czasu krajem rządziła dynastia Namiestników. Pod koniec Trzeciej Ery, w czasach, w których toczy się akcja Władcy Pierścieni Namiestnikiem Gondoru był Denethor II. Po jego śmierci, władzę w Gondorze przejął król Elessar, dziedzic Isildura, który ponownie zjednoczył oba królestwa Dúnedainów na wygnaniu. Kolejnym namiestnikiem, na usługach króla Elessara został Faramir, brat Boromira, syn Denethora II.

Miasta

    * Osgiliath - położone na wschodnim i zachodnim brzegu Anduiny
    * Minas Anor (Minas Tirith) - miasto położone na stokach góry Mindolluiny
    * Minas Ithil (Minas Morgul) - bliźniacza wieża Minas Anor, położona w Górach Cienia na granicy z Mordorem, Krajem Cienia
    * Dol Amroth
    * Pelargir
    * Tarnost
    * Erech
    * Calembel
    * Ethring
    * Linhir